We mochten starten
Wij mochten drie maanden terug weer naar de gynaecoloog. 9 maanden na mijn bevalling kregen wij groen licht weer te starten met fertiliteitsbehandelingen. Zoals je in mijn vorige blog kon lezen, zijn wij de laatste keer geëindigd bij het IUI traject maar nooit aan begonnen. We hadden de kinderwens op gegeven en bleken uiteindelijk al zwanger te zijn. Hier is ons wondertje uit geboren waar wij intens van genieten. Toch voelden wij ons niet compleet en hebben de gang naar de gynaecoloog weer op gezet.
Op eigen beweging hebben wij gevraagd of wij weer van voor af aan mochten beginnen. Niet direct IUI maar starten met Letrozol. Aangezien zoonlief na de LEO operatie verwerkt was zonder hormonen willen wij dit nog een kans geven. Klein beginnen, hoe minder ’troep’ in m’n lichaam hoe beter.
De eerste twee maanden.
Ik werd de eerste maand goed onder controle gehouden. Na 14 dagen zat er een groot genoeg eitje en wij kregen coïtus advies voor de komende 5 dagen. Helaas resulteerde dit in een menstruatie maar hey! Er groeide een eitje, het eitje sprong dus mijn lichaam deed wat het moest doen met de laagste dosis. Ik kreeg een recept mee zodat ik het de komende 6 maanden zelf kon reguleren.
De tweede maand kon ik het dus onder eigen controle doen. Vanaf dag 10 elke dag een ovulatietest die mooi opliepen. Helaas eindigde ook dit in een menstruatie. Maar hey! Mijn lichaam deed nogmaals wat er van verwacht werd en dat is altijd positief.
De derde maand.
De derde maand. Mei 2019. Afgelopen maand hadden wij andere dingen aan ons hoofd dan zwanger worden. Hoe krom dat ook klinkt als je hormonen slikt en de wens zo groot is. Een situatie in ons privé leven zorgde er voor dat onze aandacht niet lag bij een kindje verwekken. Seks was niet iets wat bovenaan onze prioriteiten stond deze maand. Wij kunnen de keren op 1 hand tellen.
Wel bleef ik elke dag een ovulatietest doen. Hij liep op, en weer af. Op, en weer af. Ik kon geen eisprong meten en de maand verstreek zonder positieve ovulatietest. Ondertussen zat ik op cyclus dag 35, waar een cyclus ‘normaal’ maximaal 30 dagen duurt. Zal ik toch maar even een testje doen?
Zo gezegd zo gedaan. Niets van verwacht. Ik doe de test met ochtendurine, maak ondertussen een flesje voor de baby, en na 3 minuten kijk ik op de test. Zie ik nou een heel licht streepje? Hoe klein of dun de streep ook is, een zwangerschapstest reageert alleen op het HCG hormoon. Een streep is een streep en ik zou zwanger zijn.
Dit kan niet.
Maar waar het gevoel van geluk, ongeloof en uitzinnigheid zou moeten zijn, sprak mijn intuïtie boekdelen. Deze test is niet goed. Dit kon niet kloppen. Of het je eigen geest is die je in bescherming neemt of dat een intuïtie toch een soort hogere emotie is waar je je vinger niet op kan leggen, het ging er niet in bij mij dat ik zwanger zou zijn. Het kon niet.
Dit werd de volgende dag bevestigd. Weer een test. Witter dan wit. Of zie ik toch een streepje. Door het hele traject zijn wij ondertussen ervaringsdeskundige streepjes turen. Dit resulteert ook vaak in een streepje zien die er niet zit. Heb ik het gisteren dan verkeerd gezien? Zag ik een streep die er niet was? Nog een keer de test van gisteren er bij pakken. Ja, er staat echt een heel vaag blauw lijntje. Ik heb het mij niet ingebeeld. Was ik misschien te vroeg?
De dagen er na heb ik elke ochtend getest. En elke ochtend kon de test niet witter worden dan dat hij al was. Een vals positief. Wij hadden een vals positief. En hoe mijn brein mij al beschermde door mij niet dat jubilerende gevoel te geven dat ik zwanger zou zijn, leek het even alsof er een dikke ijzeren kluisdeur in mijn gezicht dicht gegooid werd. De kans op een vals positieve test is nihil. Voor iedereen met een kinderwens is dit een vreselijke ervaring, en als je dan ook nog eens in een traject zit, is dat extra zuur.
Wij wachten nu weer af, een telefoontje van het ziekenhuis om medicijnen te krijgen de menstruatie op te wekken. Dan gaan wij vol goede moed ronde 4 in.
Heb je genoten van dit artikel? Je kunt dit artikel waarderen door een donatie te doen. Zo hoef ik mijn artikelen niet achter een betaalmuur te plaatsen. Dan kunnen deze toegankelijk blijven voor iedereen en kan ik dit soort artikelen blijven schrijven.
Alvast bedankt!